ZAWILEC MIESZAŃCOWY

Zawilec mieszańcowy zawdzięcza nazwę swojemu pochodzeniu. Powstał bowiem ze skrzyżowania dwóch różnych gatunków roślin (Anemone hupehensis var. japonica i Anemone vitifolia), charakterystycznych dla azjatyckiej flory. W zależności od odmiany może osiągać różną wysokość oraz przybrać odmienne zabarwienie kwiatów. Kępiasty, niski pokrój sprawia, że odnajduje się dobrze wśród innych bylin.

Zastosowanie

Wykorzystywany jest przy tworzeniu ogrodów naturalistycznych i orientalnych. Często występuje w okolicy oczek wodnych. Nadaje się świetnie jako element rabat bylinowych. Zdobi klomby w okresie letnim i jesiennym. Z czasem zyskuje większą odporność na mróz, a jego pielęgnacja staje się łatwiejsza.

Wymagania

Źle przyjmuje się na glebach podmokłych i ciężkich. Negatywny wpływ mają na niego długie okresy suszy oraz przymrozki. Najlepiej rośnie w półcieniu, na próchniczych i gliniastych żyznych glebach. Wymaga częstego, regularnego podlewania.

Pielęgnacja

Rozmnaża się przez podział, który przeprowadzić można jedynie wiosną. Alternatywą są sadzonki korzeniowe. Sprawdza się, rosnąc w niewielkiej grupie na rabacie. Wegetację rozpoczyna późną wiosną. Na zimę wymaga zabezpieczenia systemu korzeniowego poprzez przysypanie go torfem lub liśćmi.

Kwitnienie

Posiada duże kwiaty o średnicy około 6 cm. W zależności od odmiany może przybrać barwę białą, różową, a nawet czerwonawą bądź fioletową. Kwitnie w okresie od sierpnia do października. Wypuszcza zielone, trójdzielne liście, układające się w rozetę tuż przy ziemi.